11 december 2013 t/m 5 januari 2014

Marijke Verschoor, schilderijen, kamerschermen en houtsnedes (galerie)

videoverslag van de opening

Uitloop zondag 5 januari 16.00 uur

Eik in de winter
Eik in de winter, houtsnede

Marijke Verschoor over haar manier van werken:

“Opnieuw

Een timmerman kon vroeger honderd keer dezelfde kast maken, hem steeds verbeteren en daardoor een wonderschone kast maken. Van ontwerpers wordt tegenwoordig verwacht dat ze elk jaar een nieuw design leveren dat hun onderscheidt van anderen. In de negentiende eeuw maakten Japanners heel kleine sculptuurtjes van hout, been enz.: netsukes. Het waren eigenlijk een soort sleutelhangers, maar van een grote kwaliteit. Een netsukemaker verdween soms een week lang om een vos te bestuderen waar hij een netsuke van wilde maken, zodat de ziel van de vos in dat kleine stukje ivoor zou zitten. Het gaat in beide gevallen over tijd en aandacht en toewijding en er zijn vandaag nog maar weinig mensen die zulke dingen kunnen maken.

Als ik werk wil ik eindeloos veel tijd hebben om het schilderij of wat ik ook maak iets mee te geven van wat ik in mijn hoofd heb. Omdat ik weet dat de verf kan laten zien wat ik probeer te maken, is het schilderij nog altijd de manier voor mij om dat te bereiken. Olieverf kan vele lagen laten zien, zonder dat ze verdwijnen onder de laatste laag. Als ik schilder is niet alleen het nieuwe onderwerp van het schilderij belangrijk, maar alles wat ik ben, een optelsom van een levenslange ervaring. Kennis over schilderkunst, mensen, geschiedenis, lichte en donkere periodes, alles kan eraan bijdragen het schilderij te maken tot wat het nu is. Dat helpt allemaal het resultaat mogelijk te maken, maar tegelijk ben ik regelmatig wanhopig omdat ik helemaal niet weet hoe het moet. Er is geen recept. Het is geen kast. Schilderen is meer dan alleen een ambacht.

Als een schilderij niet verkocht wordt staat het na de tentoonstelling in het atelier en kan ik er omdat ik nieuwe mogelijkheden zie aan doorgaan. Soms werkt het niet, maar vaak wordt het beter. Nog steeds is het credo in de kunst van nu: vernieuwing! Doe iets wat nog niet eerder is vertoond! Neem een purschuimspuit en maak daarmee een schilderij! Als ik dat hoor ga ik op de rem staan, stort mij vol overgave op mijn olieverfschilderij en breng de zoveelste laag aan, nog eens en nog eens en nog eens. Purschuim is ondoorzichtig vies geel schuim, en olieverf kan miljoenen kleurnuances en verschillen in materie hebben. Deze tentoonstelling toont nieuw werk. Maar er is ook werk dat opnieuw ter hand genomen is in de hoop dat er meer te zien is van wat ik beoogde te maken.”